ဘွဲ့တစ်ခုက သင့်ဘဝကို အဆုံးအဖြတ်ပေးသလား - ဝါသနာနှင့် လက်တွေ့ကြားက ခရီး

This article is also available in [English]

ဘွဲ့တစ်ခုက သင့်ဘဝကို အဆုံးအဖြတ်ပေးသလား - ဝါသနာနှင့် လက်တွေ့ကြားက ခရီး

"ဘွဲ့တစ်ခုက သင့်ရဲ့ဘဝကို အဆုံးအဖြတ်မပေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီဘွဲ့ကိုရဖို့ သင်ဘယ်လိုကြိုးစားခဲ့သလဲဆိုတဲ့ စိတ်ဓာတ်ကတော့ သင့်ဘဝကို အဆုံးအဖြတ်ပေးပါလိမ့်မယ်။"

ဒီရက်ပိုင်း ကျနော့်ဆီကို message တစ်စောင်ရောက်လာတယ်။ အနုပညာကို ဝါသနာပါပေမယ့် လက်တွေ့ဘဝနဲ့ မိဘတွေရဲ့ဖိအားကြားမှာ လမ်းပျောက်နေတဲ့ ညီမလေးတစ်ယောက်ဆီကပါ။

သူ့ရဲ့ဇာတ်လမ်းက ကျနော်တို့တော်တော်များများရဲ့ ဇာတ်လမ်းပါပဲ။ ဆေးမှတ်မမီလို့ အင်ဂျင်နီယာတက်ခဲ့ရတာ၊ မိဘတွေရဲ့ ရုပ်သေးရုပ်မဖြစ်ချင်လို့ စာမကြိုးစားခဲ့တာ၊ ဝါသနာပါရာက အောင်မြင်ဖို့မသေချာမှာစိုးလို့ မရင်းရဲတာ၊ နောက်ဆုံးမှာတော့ ကိုယ်မကြိုက်တဲ့လမ်းပေါ်မှာပဲ မျောပါရင်း "ငါဘာဆက်လုပ်ရမလဲ" ဆိုတဲ့မေးခွန်းနဲ့အတူ လမ်းပျောက်နေကြတာ။

ဒီနေ့တော့ "ဘွဲ့တစ်ခုက သင့်ဘဝကို အဆုံးအဖြတ်ပေးသလား" ဆိုတဲ့မေးခွန်းကို ကျနော်တို့ အတူတူခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာကြည့်ကြရအောင်။

အပိုင်း (၁) - "ဝါသနာ" ဆိုတဲ့ ရွှေလှောင်အိမ်

ကျနော်တို့အားလုံး "Follow your passion" ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ကြားဖူးကြမှာပါ။ လှပပြီး အရမ်းကိုဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ စကားလုံးတစ်ခုပါ။ ဒါပေမယ့် လက်တွေ့ဘဝမှာတော့ ဒီစကားလုံးက လူအများစုအတွက် "ရွှေလှောင်အိမ်" တစ်ခုဖြစ်နေတတ်တယ်။

• ဝါသနာပေါင်းများစွာနှင့် ပဋိပက္ခ: message ပို့တဲ့ညီမလေးလိုပဲ၊ ကျနော်တို့မှာ လုပ်ချင်တာတွေအများကြီးရှိနိုင်တယ်။ ကိတ်မုန့်ဆိုင်ဖွင့်ချင်တယ်၊ လက်သည်းဆိုင်ဖွင့်ချင်တယ်၊ ကမ္ဘာကျော်အဆိုတော်လည်းဖြစ်ချင်တယ်။ ဒါတွေအားလုံးက ဝါသနာတွေပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဝါသနာတိုင်းက အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းပညာရပ် (Profession) ဖြစ်လာနိုင်ရဲ့လား။
• အောင်မြင်မှုဆိုတဲ့ ဖိအား: "အနုပညာနဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းပြုမယ်" ဆိုတဲ့အတွေးနောက်မှာ "အောင်မြင်မှဖြစ်မယ်" ဆိုတဲ့ ကြီးမားတဲ့ဖိအားက အမြဲကပ်ပါလာပါတယ်။ အဲ့ဒီဖိအားက သင်ဝါသနာပါရာကို လုပ်နေရတဲ့ ပျော်ရွှင်မှုကို တဖြည်းဖြည်းသတ်ပစ်ပြီး၊ သင်မုန်းတီးတဲ့အလုပ်တစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားစေနိုင်ပါတယ်။ "ကိုယ်ကြိုက်နှစ်သက်တဲ့အရာကို ဘယ်တော့မှကျောင်းမတက်နဲ့၊ pressure တွေကြား မုန်းသွားလိမ့်မယ်" လို့ ကျနော်ပြောခဲ့တာ ဒါကိုဆိုလိုတာပါ။
• မိဘတွေရဲ့ စိုးရိမ်စိတ်: မိဘတွေက သင့်ဝါသနာကို ကန့်ကွက်တာက သင့်ကိုမုန်းလို့မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့က သင့်ကိုချစ်လွန်းလို့ပါ။ သူတို့က လက်တွေ့ကမ္ဘာရဲ့ ကြမ်းတမ်းမှုကို သိပြီး၊ သင့်ဘဝတည်ငြိမ်အေးချမ်းဖို့အတွက် စိတ်ချရတဲ့လမ်းတစ်ခုကိုပဲ ရွေးချယ်စေချင်တာပါ။ သူတို့ရဲ့အမြင်မှာ အနုပညာဆိုတာက မသေချာမရေရာတဲ့ လမ်းတစ်ခုပါပဲ။

အပိုင်း (၂) - သင်၏ "ဝါသနာ" ကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်း

ဒီနေရာမှာ အရေးအကြီးဆုံးမေးခွန်းတစ်ခုကို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုမေးဖို့လိုလာပြီ။ "ငါတကယ်ပဲ ဒီအလုပ်ကို ဝါသနာပါတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် ဒီအလုပ်ကနေရမယ့် 'ရလဒ်' ကိုပဲ သဘောကျနေတာလား။"

လူတွေက ဝါသနာဆိုတာကို တကယ်လက်တွေ့မစမ်းသပ်ဘဲ၊ အပေါ်ယံအမြင်နဲ့ပဲ ဆုံးဖြတ်တတ်ကြတယ်။

ရလဒ် နှင့် ဖြစ်စဉ် (The Outcome vs. The Process):

• သင်က ကမ္ဘာပတ်ပြီး သီချင်းဆိုချင်တဲ့ "အဆိုတော်" တစ်ယောက်ဖြစ်ချင်တာလား။ ဒါမှမဟုတ် သင့်ရဲ့ခံစားချက်တွေကို သီချင်းစာသားအဖြစ် ချရေးရတာ၊ ဂီတတူရိယာတစ်ခုကို နာရီပေါင်းများစွာလေ့ကျင့်ရတာ၊ အသံမှန်အောင် အထပ်ထပ်အခါခါဆိုရတဲ့ "ဖြစ်စဉ်" ကို သင်တကယ်နှစ်သက်တာလား။
• လူအများစုက ပထမတစ်ခုဖြစ်တဲ့ "ရလဒ်" ကိုပဲမြင်ပြီး ဝါသနာလို့ထင်မှတ်မှားတတ်ကြတယ်။ တကယ်တော့ ဝါသနာအစစ်အမှန်ဆိုတာက ပင်ပန်းခက်ခဲတဲ့ "ဖြစ်စဉ်" ကိုယ်တိုင်ကိုက သင့်အတွက် ပျော်ရွှင်မှုတစ်ခုဖြစ်နေတာပါ။
• အသိအမှတ်ပြုခံချင်စိတ် (The Desire for Recognition): တစ်ခါတစ်လေမှာ "ငါ Cinematographer ဖြစ်ချင်တယ်" ဆိုတဲ့စိတ်က တကယ်တော့ ရုပ်ရှင်ရဲ့မှော်ပညာကိုဖန်တီးချင်တာမဟုတ်ဘဲ၊ ရုပ်ရှင်လောကရဲ့အောင်မြင်မှုကို လိုချင်နေတာဖြစ်နိုင်တယ်။ "ငါစာရေးဆရာဖြစ်ချင်တယ်" ဆိုတာက တကယ်တော့ ကိုယ့်အတွေးတွေကို တတိယလူရှုထောင့်ကနေ သုံးသပ်ပြီး စာအဖြစ်ပုံဖော်ရတဲ့ တစ်ကိုယ်တည်းအလုပ်ကို ကြိုက်တာမဟုတ်ဘဲ၊ ကိုယ့်စကားကို လူတွေနားထောင်စေချင်တဲ့ အသိအမှတ်ပြုခံချင်စိတ်တစ်ခုသက်သက် ဖြစ်နေနိုင်ပါတယ်။

သင်၏ ဝါသနာကို လက်တွေ့စမ်းသပ်ပါ (Field-Test Your Passion):

ဒီတော့ ကိုယ့်ရဲ့ဘဝနဲ့ရင်းပြီး၊ ပိုက်ဆံပုံအောပြီး၊ ၅ နှစ်လောက်ကြာမယ့် ဘွဲ့တစ်ခုကိုမလျှောက်ခင်မှာ၊ သင့်ရဲ့ဝါသနာကို "စရိတ်အနည်းဆုံးနဲ့ စမ်းသပ်ကြည့်ပါ"။

• Cinematographer ဖြစ်ချင်လား။ ဓာတ်ပုံပညာကို အရင်ကျွမ်းကျင်အောင်လေ့လာပါ။ ဈေးသက်သာတဲ့ ကင်မရာတစ်လုံးနဲ့ short film လေးတွေရိုက်ကြည့်ပါ။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ ရိုက်ကူးရေးမှာ မီးထိုးတဲ့အလုပ်ကို အလကားဝင်လုပ်ပေးကြည့်ပါ။ နာရီပေါင်းများစွာ ကင်မရာတစ်လုံးကိုထမ်းပြီး ရိုက်ကွင်းတစ်ခုရဲ့ ပင်ပန်းမှုကို သင်တကယ်ခံနိုင်ရည်ရှိရဲ့လားဆိုတာကို အရင်စမ်းသပ်ပါ။
• စားသောက်ဆိုင်ဖွင့်ချင်လား။ သင့်အိမ်နီးနားချင်းတွေအတွက် ဟင်းတစ်မျိုးတည်းကိုပဲ အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ချက်ရောင်းကြည့်ပါ။ Instagram ကနေ order ကောက်ကြည့်ပါ။
• ပန်းချီဆရာဖြစ်ချင်လား။ ပန်းချီသင်တန်းတစ်ခုကို အရင်တက်ကြည့်ပါ။

ဒီလိုလက်တွေ့စမ်းသပ်မှုတွေက သင်တကယ်ဘာကိုကြိုက်လဲ၊ ဘာကိုမကြိုက်ဘူးလဲဆိုတာကို အမှန်ကန်ဆုံးပြသပေးပါလိမ့်မယ်။ လူအများစုက ဒီအဆင့်မှာပဲ သူတို့ထင်ထားသလိုမဟုတ်မှန်းသိပြီး လက်လျှော့သွားတတ်ကြတယ်။ အဲ့ဒီလို စောစောသိလိုက်ရခြင်းက ရှုံးနိမ့်ခြင်းမဟုတ်ပါဘူး။ သင့်ရဲ့အဖိုးတန်တဲ့အချိန်နဲ့ငွေကို မဖြုန်းတီးမိအောင် ကယ်တင်လိုက်ခြင်းပါပဲ။

အပိုင်း (၃) - "လက်တွေ့ကျခြင်း" ဆိုတဲ့ သံခြေကျင်း

တစ်ဖက်မှာလည်း "လက်တွေ့ကျရမယ်" ဆိုတဲ့စကားလုံးက ကျနော်တို့ကို သံခြေကျင်းတစ်ခုလို ချည်နှောင်ထားပြန်တယ်။

• ဘွဲ့တစ်ခု = ဘဝတစ်ခု?: ကျနော်တို့လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာ "IT ဘွဲ့ရရင် IT အလုပ်ပဲလုပ်ရမယ်"၊ "အင်ဂျင်နီယာဘွဲ့ရရင် အင်ဂျင်နီယာပဲဖြစ်ရမယ်" ဆိုတဲ့ အတွေးအခေါ်အမှားတစ်ခုရှိနေတယ်။ ဘွဲ့တစ်ခုက သင့်ကို အသိပညာနဲ့ skill set တစ်ခုပေးလိုက်တာမှန်ပေမယ့်၊ သင့်ရဲ့တစ်ဘဝလုံးစာအတွက် လမ်းကြောင်းတစ်ခုတည်းကိုပဲ သတ်မှတ်ပေးလိုက်တာမဟုတ်ပါဘူး။
• အချိန်နဲ့ငွေရဲ့ တန်ဖိုး: ဟုတ်ပါတယ်၊ ဘွဲ့တစ်ခုရဖို့အတွက် ကျနော်တို့ရဲ့နုပျိုတဲ့အချိန် ၄-၅ နှစ်နဲ့ မိဘတွေရဲ့ ငွေကြေးအများကြီးကို ရင်းနှီးမြှုပ်နှံခဲ့ရတယ်။ "ဒီလောက်ရင်းထားမှတော့ ဒီလမ်းနဲ့ပဲအဆုံးထိသွားရမယ်" ဆိုတဲ့အတွေးက ကျနော်တို့ကို လမ်းအသစ်တွေရှာဖွေဖို့ ဝန်လေးစေပါတယ်။
• စနစ်ရဲ့ ကြွက်ကောင်းတစ်ကောင် (Be a great rat of the system): ဟုတ်တယ်၊ တက္ကသိုလ်ကောင်းကောင်းတစ်ခုက ဘွဲ့တစ်ခုရပြီးရင် သင့်ကို တစ်ဘဝလုံးစာ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းတစ်ခုပေးနိုင်တယ်။ ဒါက စနစ်ရဲ့အောင်မြင်မှုပုံစံတစ်ခုပါ။ ဒါပေမယ့် ဒါက ဘဝမှာရှင်သန်ဖို့ တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းတော့မဟုတ်ဘူး။

အပိုင်း (၄) - ကျနော့်ရဲ့ မဟာဗျူဟာမြောက် ညှိနှိုင်းမှု (My Strategic Compromise)

ဒီဝါသနာနဲ့ လက်တွေ့ကြားက စစ်ပွဲမှာ ကျနော်ရှာတွေ့ခဲ့တဲ့အဖြေကတော့ "မဟာဗျူဟာမြောက် ညှိနှိုင်းမှု" ပါပဲ။ ဒါက ကိုယ့်ဝါသနာကို လုံးဝစွန့်လွှတ်လိုက်တာလည်းမဟုတ်ဘူး၊ လက်တွေ့ဘဝကို မျက်ကွယ်ပြုလိုက်တာလည်းမဟုတ်ဘူး။ နှစ်ခုလုံးကို ပေါင်းစပ်ပြီး ကိုယ့်အတွက် အခိုင်မာဆုံးလမ်းကြောင်းတစ်ခုကို တည်ဆောက်တာပါ။

ကျနော့်ရဲ့ Architecture ဇာတ်လမ်းကို ပြန်ကြည့်ပါ။ ကျနော်က Arts & Design ကိုရူးသွပ်တယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒါတစ်ခုတည်းနဲ့ ရပ်တည်ဖို့မသေချာတဲ့အခါ၊ ကျနော့်ဝါသနာနဲ့ အနီးစပ်ဆုံးတူပြီး၊ လက်တွေ့ဘဝမှာလည်း Professional skill set တစ်ခုအနေနဲ့ အလုပ်ဖြစ်နိုင်တဲ့ Architecture ကို ရွေးချယ်ခဲ့တယ်။

Architecture က ကျနော့်ရဲ့အကြီးမားဆုံးသော ဝါသနာ (Passion) မဟုတ်ခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူက ကျနော့်ရဲ့ဝါသနာတွေဖြစ်တဲ့ filmmaking, photography, writing တွေကို ပညာ၊ အတွေ့အကြုံ၊ ငွေစသဖြင့် ထောက်ပံ့ပေးနိုင်မယ့် ခိုင်မာတဲ့အခြေခံ (Stable Foundation) တစ်ခုဖြစ်လာခဲ့တယ်။

အပိုင်း (၅) - လမ်းပျောက်နေသူများအတွက် လက်တွေ့ကျ လမ်းညွှန်

ဒီအပိုင်းက ကျောင်းသားဘဝမှာ လမ်းတစ်ဝက်ရောက်နေသူတွေအတွက် မဟုတ်တော့ပါဘူး။ ကိုယ်ရွေးချယ်ခဲ့တဲ့ ဘွဲ့တစ်ခု၊ ဒါမှမဟုတ် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းတစ်ခုက ကိုယ့်ကို ထောင်ချောက်တစ်ခုလိုဖြစ်နေပြီလို့ ခံစားနေရတဲ့ ဘယ်သူမဆိုအတွက်ပါ။ သင်က အသက် ၃၀ မှာ လမ်းကြောင်းမှားနေမှန်းသိလာတဲ့ professional တစ်ယောက်ဖြစ်နိုင်သလို၊ ကိုယ့်ဘွဲ့က ကိုယ့်အနာဂတ်ကို ဘောင်ခတ်ထားမှာစိုးရိမ်နေတဲ့ ကျောင်းသားတစ်ယောက်လည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

သင်ရင်ဆိုင်နေရတဲ့ အကြီးမားဆုံးထောင်ချောက် - Sunk Cost Fallacy

ဒါက စီးပွားရေးလောကကလာတဲ့ စကားလုံးတစ်ခုဖြစ်ပေမယ့်၊ ကျနော်တို့ဘဝနဲ့ တိုက်ရိုက်သက်ဆိုင်နေပါတယ်။ ဆိုလိုတာကတော့ "ငါဒီအရာပေါ်မှာ အချိန်တွေ၊ ငွေတွေ၊ ကြိုးစားမှုတွေ အများကြီးရင်းနှီးမြှုပ်နှံခဲ့ပြီးပြီ၊ ဒီတော့ အခုမှတော့ နောက်ပြန်မလှည့်နိုင်တော့ဘူး" ဆိုတဲ့ အတွေးအခေါ်အမှားတစ်ခုပါပဲ။

• ကိုယ်မကြိုက်တဲ့ major မှာ ၄ နှစ်တက်ခဲ့ပြီးပြီမို့၊ နောက်ထပ် အနှစ် ၄၀ လုံးလုံး ဒီအလုပ်နဲ့ပဲ အသက်မွေးတော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ။
• ကိုယ်မပျော်တော့တဲ့ အလုပ်တစ်ခုမှာ ရာထူးတက်ဖို့ ၅ နှစ်လောက်ကြိုးစားခဲ့ပြီးပြီမို့၊ အငြိမ်းစားယူတဲ့အထိ ဒီအလုပ်မှာပဲ ဆက်နေတော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ။

ဒါက ကျနော်တို့ကိုယ်တိုင် တည်ဆောက်ထားတဲ့ ထောင်ချောက်တစ်ခုပါပဲ။ အတိတ်က ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေက အနာဂတ်ရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုကို အဆုံးအဖြတ်ပေးစရာမလိုပါဘူး။

အဆင့် (၁) - သင်၏ "ထောင်ချောက်" ကို "လက်နက်တိုက်" အဖြစ် ပြောင်းလဲပါ (Deconstruct Your Cage into a Toolkit)

သင်ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ "လမ်းကြောင်းမှား" လို့ သင်ထင်နေတဲ့အရာကို "ဆုံးရှုံးမှု" လို့မမြင်ဘဲ၊ သင့်ရဲ့ "လက်နက်တိုက်" လို့ ပြန်လည်အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုပါ။ သင်မကြိုက်တဲ့ IT ဘွဲ့က သင့်ကို ထောင်ချောက်ဆင်ထားတာမဟုတ်ဘူး၊ သူက သင့်ကို အစွမ်းထက်တဲ့ လက်နက်တွေပေးထားတာပါ။

• IT ဘွဲ့: သင့်မှာ logical thinking, problem-solving နဲ့ system analysis လုပ်နိုင်တဲ့စွမ်းရည်တွေရှိနေပြီ။
• Engineering ဘွဲ့: သင့်မှာ project management, attention to detail နဲ့ process-oriented thinking တွေရှိနေပြီ။
• ကိုယ်မကြိုက်တဲ့ အလုပ်: သင့်မှာ professional communication, teamwork, deadline management နဲ့ corporate structure ကိုနားလည်နိုင်တဲ့ အတွေ့အကြုံတွေရှိနေပြီ။

သင်လုပ်ရမှာက ဒီလက်နက်တွေကို စာရင်းတစ်ခုလုပ်ပြီး၊ "ဒီလက်နက်တွေကို ငါဝါသနာပါတဲ့ အနုပညာနယ်ပယ်မှာ ဘယ်လိုပြန်အသုံးချနိုင်မလဲ" ဆိုတာကို စဉ်းစားဖို့ပါပဲ။

အဆင့် (၂) - သင်၏ "ဝါသနာကို စမ်းသပ်ခန်း" ကို ဘေးမှာတည်ဆောက်ပါ (Build Your Passion Lab in the Margins)

"အလုပ်ထွက်ပြီး ဝါသနာကိုလိုက်မယ်" ဆိုတာက ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာပဲ လှပတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ပါ။ လက်တွေ့ဘဝမှာတော့ ဒါက ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတ်သေတာနဲ့ အတူတူပါပဲ။

သင်လုပ်ရမှာက သင့်ရဲ့ လက်ရှိအလုပ် (Day Job) ကို "သင့်ဝါသနာရဲ့ ပထမဆုံးနဲ့ အရေးအကြီးဆုံး ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူ (Angel Investor)" အဖြစ် သဘောထားဖို့ပါပဲ။ သင်ရဲ့ ၉-၅ အလုပ်ကရတဲ့လစာက သင့်ကို အိမ်လခပေးတယ်၊ ထမင်းကျွေးတယ်၊ ပြီးတော့ သင်ဝါသနာပါရာကို စမ်းသပ်ဖို့အတွက် လိုအပ်တဲ့ "Seed Capital" ကို ထောက်ပံ့ပေးပါတယ်။

အဆင့် (၃) - တံတားကို အင်ဂျင်နီယာတစ်ယောက်လို တည်ဆောက်ပါ (Engineer the Bridge)

ဒါက အရေးအကြီးဆုံးအဆင့်ပါ။ ရုတ်တရက်ခုန်ကူးခြင်း (Leap of Faith) အစား၊ တဖြည်းဖြည်းကူးပြောင်းခြင်း (Gradual Transition) ကို ပြုလုပ်ပါ။

• Portfolio တည်ဆောက်ပါ: သင်အားလပ်ချိန်မှာလုပ်ခဲ့တဲ့ ဝါသနာဆိုင်ရာ project တွေကို စုစည်းပြီး professional ကျတဲ့ portfolio တစ်ခုတည်ဆောက်ပါ။
• Freelance စလုပ်ပါ: Upwork, Fiverr လို platform တွေမှာ project သေးသေးလေးတွေစပြီး လက်ခံလုပ်ကိုင်ပါ။ သင့်ရဲ့ IT skill နဲ့ design skill ကိုပေါင်းစပ်ပြီး "Website for Artists" လိုမျိုး niche market တစ်ခုကိုထားနိုင်ပါတယ်။
• ဝင်ငွေလမ်းကြောင်းနှစ်ခုကို နှိုင်းယှဉ်ပါ: သင့်ရဲ့ "ဝါသနာ" ကနေရတဲ့ဝင်ငွေက သင့်ရဲ့ "လက်ရှိအလုပ်" ကရတဲ့ဝင်ငွေရဲ့ ၅၀%၊ ၇၅%၊ နောက်ဆုံး ၁၀၀% ဖြစ်လာတဲ့အချိန်အထိ စောင့်ပါ။
• ခုန်ကူးပါ: သင့်ရဲ့ဝါသနာက သင့်ကို ဘဏ္ဍာရေးအရရော၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာပါ အပြည့်အဝထောက်ပံ့ပေးနိုင်ပြီဆိုတဲ့အခါမှာမှ၊ နောက်ဆံမတင်းဘဲ ယုံကြည်မှုအပြည့်နဲ့ လမ်းကြောင်းအသစ်ကို ကူးပြောင်းလိုက်ပါ။

နိဂုံးချုပ် - သင့်ဘဝရဲ့ ဗိသုကာပညာရှင်

Passion ဆိုတာက ရှာဖွေတွေ့ရှိရတဲ့အရာမဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ်တိုင် စမ်းသပ်လုပ်ကိုင်ရင်းနဲ့ တည်ဆောက်ယူရတဲ့အရာပါ။

သင်အသုံးပြုလိုက်ရတဲ့ အချိန် ၄ နှစ်၊ ဒါမှမဟုတ် ၁၀ နှစ်က သင်မကြိုက်တဲ့အရာတစ်ခုကို သင်ယူရင်း ကုန်ဆုံးသွားတာလို့ မမြင်ပါနဲ့။ အဲ့ဒီအချိန်တွေက သင့်ကို ဘဝရဲ့ကြမ်းတမ်းမှုဒဏ်ကနေ ကာကွယ်ပေးမယ့် ဒိုင်းလွှားတစ်ခု ကို တည်ဆောက်ပေးလိုက်တဲ့အချိန်လို့ သဘောထားပါ။

အဲ့ဒီဒိုင်းလွှားကိုကိုင်ပြီး၊ သင့်ရဲ့နှလုံးသားကညွှန်ပြရာ ဝါသနာဆိုတဲ့ ဓားတစ်လက် ကို တချိန်တည်းမှာပဲသွေးနေပါ။ အချိန်တန်တဲ့အခါမှာတော့ သင်က ဒိုင်းရောဓားပါ ပြည့်စုံတဲ့ စစ်သူကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေပါလိမ့်မယ်။

နောက်ဆုံးမှာတော့၊ သင့်ဘဝရဲ့ အကောင်းဆုံးဗိသုကာပညာရှင်က သင်ကိုယ်တိုင်ပါပဲ။ ဘယ် major ကမှ၊ ဘယ်ဘွဲ့ကမှ၊ ဘယ်အလုပ်ကမှ သင့်ကိုပုံသွင်းခွင့်မပေးပါနဲ့။ သင့်ရဲ့လက်တွေ့အခြေအနေနဲ့ သင့်ရဲ့ဝါသနာကို ပေါင်းစပ်ပြီး သင့်အတွက်အသင့်တော်ဆုံးဖြစ်မယ့် ဘဝလမ်းကြောင်းတစ်ခုကို ကိုယ်တိုင်ပဲ တည်ဆောက်ဖန်တီးလိုက်ပါ။