အိမ်ပြန်ဖြစ်ခဲ့ရင်

ဟိုး.... လသာဘက်မှာ ညဘက်မုန့်တွေသွားစားမယ်။ တရုတ်တန်းက မုန့်လေးတွေ၊ ဆန်ပြုတ်တွေ၊ ပဲနို့တွေလဲသောက်မယ်။ မြန်မာပြည်အထက်ပိုင်းက သိပ်လှပတဲ့နေရာလေးတွေကို အလည်သွားမယ်။ သူငယ်ချင်းတစ်ဦးကတော့ နေစရိတ်စားစရိတ်ဘာမှစိတ်မပူနဲ့တဲ့။ စိတ်မပူပါဘူး။ ကိုယ့်ပြည်ပဲလေ။ ဟိုး... အောက်ပိုင်းက ကော့သောင်းဘက်တို့ မြိတ်ကျွန်းစုတို့ဘက်ကိုလဲ သူငယ်ချင်းတွေ ချစ်သူနဲ့ အလည်သွားချင်တယ်။ ရေငုပ်စရာလဲမလိုပါဘူး။ ကျွန်းတွေမှာလဲပတ်စရာမလိုပါဘူး။ တောတောင်အငွေ့အသက်လေးတွေ၊ ပူနွေးတဲ့ရာသီဥတုနဲ့ အေးမြတဲ့နေရောင်ခြည်အောက်မှာ ချစ်ရတဲ့သူတွေနဲ့ရှိရရင်ပြည့်စုံနေပြီလေ။
ရန်ကုန်က မနက်ခင်းတွေမှာဆိုရင် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်မှာထိုင်ပြီး ငယ်သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ စကားဖောင်ဖွဲ့ချင်တယ်။ ဒီဘက်ကလို ကော်ဖီဆိုင်အေးစက်စက်ထဲမှာမဟုတ်ဘဲ၊ ပလတ်စတစ်ခုံပုလေးတွေပေါ်မှာထိုင်၊ လမ်းသွားလမ်းလာတွေကိုငေးရင်းပေါ့။ မနက်ခင်းရဲ့ နေရောင်နွေးနွေးအောက်မှာ၊ မုန့်ဟင်းခါးတစ်ပွဲရဲ့အငွေ့၊ လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်ရဲ့မွှေးရနံ့နဲ့ သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ရယ်သံတွေကြားမှာဆိုရင် အချိန်တွေက အလိုလိုရပ်တန့်သွားသလိုပဲ။
ချစ်သူအမျိုးသမီးနဲ့အတူ ကိုယ်တိုင်ဈေးသွား၊ ဟင်းချက်ကျွေးချင်တယ်။ ဒီမှာလို ကိုယ့်အတွက်ကိုယ်ချက်စားနေရတာမဟုတ်ဘဲ၊ သူကြိုက်တတ်တဲ့ဟင်းလေးတွေကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်ချက်ပြုတ်ပြီး အတူတူထမင်းဝိုင်းဖွဲ့ချင်တယ်။ ဘာမှထွေထွေထူးထူးပြောစရာမလိုဘဲ မျက်လုံးချင်းစုံလိုက်ရုံနဲ့ နားလည်မှုတွေပြည့်နေတဲ့ မိသားစုထမင်းဝိုင်းလေးကို သိပ်တမ်းတတယ်။
ညနေစောင်းရင် ရွှေတိဂုံဘုရားရင်ပြင်ပေါ်တက်ပြီး ဘာဆုမှတောင်းမှာမဟုတ်ဘူး။ စိတ်ထဲမှာရှိတဲ့ ပူလောင်မှုတွေကို ခဏမေ့ပြီး တိုက်ခတ်လာတဲ့လေအေးအေးလေးတွေကိုပဲ ခံစားရင်း ငြိမ်းချမ်းမှုကိုရှာဖွေချင်တယ်။
ဒီမှာ မိုးရွာရင် အေးစက်ပြီး အထီးကျန်ဖို့ကောင်းပေမယ့်၊ မြန်မာပြည်က မုတ်သုန်မိုးကတော့ အဲ့ဒီလိုမဟုတ်ဘူး။ ဝုန်းဒိုင်းကြဲပြီးရွာချလိုက်တဲ့မိုးရေထဲမှာ ကလေးဘဝတုန်းကလို ပြေးထွက်ပြီးဆော့ချင်တယ်။ မိုးစဲသွားတဲ့အခါ မြေကြီးပေါ်ကရတဲ့ "မိုးနံ့" ကိုလည်း အဝရှူရှိုက်ချင်တယ်။
နောက်ဆုံးတော့ အိမ်ပြန်ဖြစ်ခဲ့ရင်ဆိုတဲ့ အတွေးက နေရာဒေသတွေအကြောင်းချည်းပဲမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ကျနော်သိလိုက်တယ်။ ဒါက လူတွေအကြောင်း၊ ခံစားချက်တွေအကြောင်း၊ ကိုယ့်ရဲ့အမြစ်တွေအကြောင်းပဲ။ အင်္ဂလိပ်လို စကားလုံးထောင်ပေါင်းများစွာနဲ့ ရှင်းပြစရာမလိုဘဲ၊ မြန်မာလို "အေးဆေးပါကွာ" ဆိုတဲ့ စကားတစ်ခွန်းတည်းနဲ့ အရာအားလုံးကို နားလည်ပေးနိုင်တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကြားထဲမှာ ပြန်နေချင်တယ်။
ဒီအိပ်မက်က တစ်နေ့တော့ တကယ်ဖြစ်လာမှာပါလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အားပေးရင်းနဲ့ပဲ ဒီကမ္ဘာတစ်ဖက်ခြမ်းက အေးစက်တဲ့ညတွေကို ဖြတ်ကျော်နေရဦးမှာပါပဲ။