နိုင်ငံခြားသို့ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် သွားခြင်း
This article is also available in [English]
ပြည်ပဆိုတာ သိပ်ကိုမလုံခြုံတဲ့နေရာ၊ ယဉ်ကျေးမှုတွေပျက်စီးတဲ့နေရာလို့ အရင်ကအမြင်ရှိခဲ့ကြတယ်။ နောက်ပိုင်းကျတော့ အရာရာအဆင်ပြေမယ်လို့ယူဆနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ တကယ်တမ်းမှာတော့ အခြေအနေက ပိုပြီးရှုပ်ထွေးပါတယ်။
မိဘနဲ့သားသမီးကြားမှာ အထင်လွဲမှုဖြစ်တတ်တဲ့ကိစ္စတွေ၊ လက်တွေ့လောကကိုရောက်တဲ့အခါ ထိုလူငယ်လေးရဲ့ မရင့်ကျက်မှုတွေနဲ့ ခက်ခဲမှုတွေ၊ နိုင်ငံခြားမှာ အသက်မပြည့်သေးတဲ့သူတွေကိုသဘောထားတဲ့ပုံစံတွေ၊ ဒါတွေအကုန်လုံးက အလုံးစုံပျက်စီးတဲ့အထိ ဆိုးဝါးသွားနိုင်ပါတယ်။ ဒါတွေကတော့ သင်ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားသင့်တဲ့အရာတွေပါ။
အပိုင်း (၁)။ ထိလွယ်ရှလွယ်သောစိတ်- ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ကို နားလည်ခြင်း
လူငယ်ဆိုတဲ့အပိုင်းအခြားက သိပ်အထိအခိုက်မခံတဲ့အရွယ်၊ ဘုကန့်လန့်ပြောတတ်ဆိုတတ်တဲ့အရွယ်၊ အရာရာစမ်းသပ်ချင်တဲ့အရွယ်ပါ။ ကောင်းတဲ့လမ်းကိုညွှန်ပေးရင် ကောင်းသွားနိုင်သလို၊ မကောင်းတဲ့လမ်းကိုညွှန်ပြမိရင်လည်း သိပ်ကိုဆိုးရွားသွားတတ်ပါတယ်။
ဒီလမ်းညွှန်မှုဆိုတာက တိုက်ရိုက်ဖြစ်စေ၊ သွယ်ဝိုက်ပြီးဖြစ်စေ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
- တိုက်ရိုက်လွှမ်းမိုးမှု: မိဘက အရက်သောက်လို့ သားသမီးက လိုက်သောက်တာမျိုး။
- သွယ်ဝိုက်လွှမ်းမိုးမှု: မိဘက အရက်သောက်ပြီး ကလေးကိုတော့ "ငါအရက်သောက်တာကိုလိုက်မတုပရဘူးနော်" လို့ပြောတာမျိုး။
မွေးကင်းစကနေ ၅ နှစ်လောက်ထိ ကလေးတစ်ယောက်ဟာ filter မရှိတဲ့ ဘေစင်တစ်ခုလိုပါပဲ။ သင်ထည့်သမျှ အကုန်ဝင်ပါတယ်။ အဲ့ဒီအရွယ်မှာ အုပ်ထိန်းသူဆီက ကူးစက်သွားတဲ့အကျင့်တွေက သူတို့ရဲ့တစ်ဘဝလုံးစာအတွက် အခြေခံဖြစ်သွားပါတယ်။
အပိုင်း (၂)။ အစုလိုက်အပြုံလိုက် ထွက်ခွာခြင်း- ကလေးတွေကို ဘာကြောင့်ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ နိုင်ငံခြားလွှတ်နေကြတာလဲ။
ဆိုးရွားတဲ့၊ တိုးတက်မှုမရှိတဲ့နိုင်ငံမှာ ဘယ်သူမှမနေချင်ကြပါဘူး။ အထူးသဖြင့် စစ်မှုထမ်းဥပဒေကြေညာပြီးတဲ့နောက်၊ ငွေကြေးဖောင်းပွမှုပိုမိုဆိုးရွားလာတာနဲ့အမျှ လူတွေကရရာနည်းလမ်းနဲ့ အပြင်ထွက်ဖို့ကြိုးစားလာကြတယ်။
ဒီတော့ အသက်အရွယ်မရွေး နိုင်ငံခြားလွှတ်ဖို့ကြိုးပမ်းလာကြတယ်။ ၄ တန်းပြီးတဲ့သူက Secondary 2 ကို တန်းတက်တယ်။ ၇ တန်းပြီးတဲ့သူက IGCSE O level ကို ခုန်တက်တယ်။ အသက် ၁၆ နှစ်၊ ၁၃ နှစ်လောက်နဲ့ တစ်ယောက်တည်းကျောင်းသွားတက်ဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့သူတွေအများကြီးပါပဲ။
အပိုင်း (၃)။ မိဘတို့၏ ထောင်ချောက်နှစ်ခု- "ယဉ်ကျေးမှုပျက်စီးရာ အနောက်နိုင်ငံ" vs "ပြီးပြည့်စုံသော နိဗ္ဗာန်ဘုံ"
မိဘတွေဟာ "နိုင်ငံခြား" နဲ့ပတ်သက်ပြီး မှားယွင်းတဲ့အမြင်နှစ်မျိုးထဲက တစ်ခုထဲကို ကျရောက်သွားတတ်ကြပါတယ်။
ထောင်ချောက် #၁- "နိုင်ငံခြားဆိုတာ ယဉ်ကျေးမှုပျက်စီးစေတဲ့နေရာ"
"နိုင်ငံခြားကကလေးတွေကရိုင်းတယ်"၊ "မိဘကိုမိဘမှန်းမသိတော့ဘူး" ဆိုတဲ့အပြောမျိုးတွေရှိပါတယ်။ ဒီနေရာမှာ ဝေဖန်ပိုင်းခြားစိတ်ဖြာတဲ့ (5W1H) နည်းလမ်းကိုသုံးပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ပြန်မေးကြည့်ပါ။ "မိဘကိုမသိတော့ဘူး" ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။
- ခေါင်းငုံ့မလျှောက်တာကိုလား။
- အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့် ပြန်ရှင်းပြတာကိုလား။
- ရဲရဲတင်းတင်း ကိုယ့်ထင်မြင်ချက်ကိုပြောတာကိုလား။
ဒါက တကယ်ပဲ ရိုသေမှုမရှိတာလား။
ထောင်ချောက် #၂- "နိုင်ငံခြားဆိုတာ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ နိဗ္ဗာန်ဘုံ"
ဒါကတော့ ဆန့်ကျင်ဘက်အမှားပါပဲ။
- "နိုင်ငံခြားမှာဆို အရာရာလွတ်လပ်တယ်။ လူမျိုးရေးခွဲခြားမှုမရှိဘူး။"
- "ပြည်ပမှာ 24/7 လုံခြုံတယ်။"
- "နိုင်ငံခြားရောက်သွားရင် အစစအရာရာအဆင်ပြေသွားပြီ။"
ဘယ် "နိုင်ငံခြား" ကိုပြောတာလဲ။ ထိုင်းလိုနိုင်ငံမှာတောင် နိုင်ငံခြားသားမို့လို့ စျေးပိုတောင်းတာတွေရှိတယ်။ လူဖြူကိုမျက်နှာသာပေးတာတွေရှိတယ်။ UK မှာတောင်မှ London က crime rate မြင့်တဲ့နေရာတွေရှိပါတယ်။ ဘယ်နေရာမှာမဆို ကိုယ်တိုင်သတိထားပြီးနေထိုင်ရပါတယ်။
အပိုင်း (၄)။ ဥပဒေ၏ တင်းကျပ်သောဘောင်- UK တွင် အသက်မပြည့်သေးသူတစ်ဦး၏ လက်တွေ့ဘဝ
UK မှာ အသက် ၁၈ နှစ်အောက်လူငယ်တစ်ယောက်ဟာ ဥပဒေအရ ကန့်သတ်ချက်များစွာနဲ့နေထိုင်ရပါတယ်။
- ဝယ်ယူခွင့်မရှိသောပစ္စည်းများ: ဆေးလိပ်၊ Vape၊ အရက်၊ ဓား၊ ကပ်ကြေး စတာတွေကို ဝယ်ယူခွင့်မရှိပါဘူး။
- ဝင်ရောက်ခွင့်မရှိသောနေရာများ: Bar၊ Pub၊ Club တွေကို သွားခွင့်မရှိပါဘူး။
- မိဘခွင့်ပြုချက်: အခန်းငှားတာ၊ ဆေးကုသမှုခံယူတာလိုမျိုး ကိစ္စအများစုမှာ မိဘခွင့်ပြုချက်လိုပါတယ်။
- ခရီးသွားခြင်း: လေကြောင်းလိုင်းတွေမှာ "unaccompanied minor" အတွက် စည်းမျဉ်းတွေရှိပါတယ်။
- ဘဏ်လုပ်ငန်း: ကလေးဘဏ်အကောင့်သာဖွင့်နိုင်ပြီး၊ ငွေလွှဲပြောင်းမှုမှာကန့်သတ်ချက်တွေရှိပါတယ်။
အတိုချုပ်ပြောရရင်၊ အသက်မပြည့်သေးရင် ကိုယ့်သဘောနဲ့ကိုယ် ဘာမှလုပ်လို့မရသလောက်ပါပဲ။ ဒီအခက်အခဲကိုကျော်လွှားဖို့ ID အတုလုပ်တာလိုမျိုး လမ်းကြောင်းမှားကိုရောက်သွားနိုင်ပါတယ်။
အပိုင်း (၅)။ အရေးအကြီးဆုံးအရည်အချင်း- စည်းမျဉ်းများထက် ဆင်ခြင်တုံတရားကို သင်ကြားပေးခြင်း
နိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းသားတစ်ယောက်အောင်မြင်ဖို့အတွက် အသက်အရွယ်ထက် ဝေဖန်ပိုင်းခြားစိတ်ဖြာနိုင်စွမ်းနှင့် မှန်ကန်သောဆုံးဖြတ်ချက်ချနိုင်စွမ်း က ပိုအရေးကြီးပါတယ်။
ဆင်ခြင်တုံတရားမရှိတဲ့အခါ၊ "ပိုက်ဆံချွေတာပါ" ဆိုတဲ့မိဘစကားကို အဓိပ္ပာယ်မှားကောက်ပြီး အသင့်စားခေါက်ဆွဲပြုတ်တွေစားရင်း အရက်ဘားသွားတာမျိုး၊ ဒါမှမဟုတ် အိမ်ကထောက်ပံ့နိုင်ရဲ့သားနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ဖိအားပေးပြီး အလုပ်တွေနင်းကန်လုပ်จน ကျန်းမာရေးထိခိုက်တာမျိုးတွေ ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။
အုပ်ထိန်းသူများအတွက် လမ်းညွှန်- ကြံ့ခိုင်သောကလေးတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုပျိုးထောင်မလဲ
အကူအညီမဲ့တဲ့ကလေးတွေမဖြစ်လာအောင် ဒီအပြုအမူတွေကိုရှောင်ရှားပါ-
- ဖုန်းသိမ်းခြင်း။ (တာဝန်သိစွာသုံးတတ်အောင်သင်ပေးပါ)။
- လိုအပ်မှပိုက်ဆံပေးခြင်း။ (အပတ်စဉ်ဘတ်ဂျက်တစ်ခုပေးပြီး စီမံခန့်ခွဲတတ်အောင်သင်ပေးပါ)။
- "နင်ကလေးပဲ၊ ဘာမှမသိဘူး" ဟုပြောဆိုခြင်း။
Child abuse ဆိုတာ ဒဏ်ရာရမှမဟုတ်ပါဘူး။ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာညှင်းပမ်းနှိပ်စက်မှု (တန်ဖိုးမရှိသူဟုပြောဆိုခြင်း)၊ လျစ်လျူရှုခြင်း (ကျန်းမာရေးကိုဂရုမစိုက်ခြင်း)၊ ဘဏ္ဍာရေးဆိုင်ရာညှင်းပမ်းမှု (ကျပ်တည်းစွာထိန်းချုပ်ခြင်း) တို့လည်းပါဝင်ပါတယ်။
နိဂုံး- အသက်အရွယ်မဟုတ်၊ ရင့်ကျက်မှုသာ အဓိက
အဆိုးဝါးဆုံးအခြေအနေကတော့ မူးယစ်ဆေးစွဲပြီး ကျောင်းဆက်မတက်နိုင်တော့တာပါပဲ။
နောက်ဆုံးမှာတော့ အဆင်သင့်ဖြစ်ခြင်းဆိုတာ အသက်အရွယ်နဲ့ တိုက်ရိုက်မသက်ဆိုင်ပါဘူး။ တာဝန်ယူစိတ်နဲ့ ဆင်ခြင်တုံတရားရှိအောင် ပျိုးထောင်ပေးခံရတဲ့ ၁၆ နှစ်အရွယ်ဟာ၊ ဘာအခက်အခဲမှမကြုံဖူးတဲ့ အကာအကွယ်ပေးခံထားရတဲ့ အသက် ၂၀ ထက် ပိုပြီးပြင်ဆင်พร้อมဖြစ်နေနိုင်ပါတယ်။ မိဘတစ်ယောက်လုပ်နိုင်တဲ့အကောင်းဆုံးအရာကတော့ သားသမီးရဲ့ အရင်းနှီးဆုံးမိတ်ဆွေနဲ့ ပထမဆုံးအကြံပေးဖြစ်ဖို့ပါပဲ။
